iki beden, tek bilinç gibi yürüyorlardı dünyada. Küçük yaşlarında biri gülerse diğeri mutlaka karşılık verirdi; birbirlerinin düşüncelerini okur gibi görünürlerdi. Doktorlar “aynı beden, aynı yaşam” derdi.
Sonra bir gün ayrıldılar. Ameliyat uzun ve zorlu geçti; modern tıp imkânsızı başardı. Ama değişen sadece bedenleri değildi— artık her biri kendi bireyselliğini keşfetmeye hazırdı. DEVAMI DİĞER SAYFADA
