Üç ay önce beni acil servise götüren ilaç karmaşası mı? Reçeteli şişelerimi değiştirmişlerdi. Her karışıklık anı özenle üretilmişti. En tüyler ürpertici belge, sadece “M.T.” olarak imzalanmış birinden gelen bir mektuptu: Zaman çizelgesinin hızlandırılması gerekiyor. Margaret çok fazla soru soruyor… Eğer şüphelenirse… her şey dağılıyor. Önümüzdeki iki hafta içinde Üçüncü Aşamaya geçmenizi öneririm. Üçüncü Aşama, zaman çizelgelerine göre, benim ölümümdü. Bir araba kapısının çarptığını duyduğumda son belgenin fotoğrafını çekiyordum. Farlar ön camları süpürdü. David ve Vanessa. Çabucak eşyalarımı topladım ama içeri girdiklerinde konuşmalarını duyabiliyordum. “Peterson kadını satın aldı mı sanıyorsun?” David’in sesiydi. “Doğru düşünemeyecek kadar çok ağlıyordu,” diye yanıtladı Vanessa. “Ayrıca, neyi araştıracak? Annem bir tekneden düştü. Olur.” “Peki ya vasiyet? Daha ne kadar yapabiliriz…” “Veraset Pazartesi günü açılıyor. M.T., altı hafta içinde hesaplara tam erişime sahip olacağımızı söylüyor.” Arka kapıdan dışarı çıktım, kalbim çarpıyordu. Ama evin yanından sürünerek geçerken, üşümeme engel olan bir şey duydum. Ağlayan bir bebek. Eski evimde bir bebek vardı. Bebek her şeyi değiştirdi. “Bir bebek aldılar,” dedim Jake’e ve yeni özel dedektifim Danny Crawford’a, pansiyon sahibine bir iyilik borçlu olan eski bir polis. Danny her kuruşuna değerdi. İkinci günün sonunda, benim aylardır öğrendiğimden daha fazla bilgiye sahipti. “Oğlunuz çok meşguldü,” dedi ve fotoğrafları mutfak masasına yaydı. “Avukatlarla çok sayıda toplantı ve Boston dışındaki özel bir tıbbi tesise üç ayrı gezi.” “Tıbbi bir tesis mi?” “Whitmore Üreme Hizmetleri. Çok özel, çok pahalı. Varlıklı müşteriler için taşıyıcı annelik düzenlemelerinde uzmandırlar.” Parçalar yerine oturdu. “Bir bebek aldılar.” “Öyle görünüyor. Ve sadece herhangi bir bebek değil. Özellikle biyolojik çocukları için geçebilecek bir yenidoğan istediler. Düzenlemeler sekiz ay önce yapıldı ve nakit olarak ödendi.” “Ve sanırım M.T.’yi buldum,” dedi Danny, kırklı yaşlarında, kısa kumral saçlı bir kadının başka bir fotoğrafını çekerek. “Miranda Torres. Morrison, Torres & Associates’in ortağı. Birkaç önde gelen Boston ailesi için emlak planlaması yapıyorlar.” Onu hemen tanıdım. Onunla David’in beni sürüklediği bir hayır işinde tanışmıştım. Emlak planlamamla çok ilgilenmişti. “Miranda Torres’in çok özel bir iş modeli var,” diye devam etti Danny. “Önemli varlıkları ve yabancılaşmış aileleri olan yaşlı müşterileri belirliyor, ardından ailelerin ‘şefkatli müdahale’ dediği şeyle miraslarını hızlandırmalarına yardımcı oluyor.” “Cinayetten bahsediyorsun,” dedi pansiyon sahibi Bayan Chen açık sözlülükle. “Demek istediğim, ailelerin beceriksizlik iddialarını kullanarak varlıkların kontrolünü ele geçirmelerine izin veren yasal çerçeveler oluşturuyor. Bunu son üç yılda en az altı kez yaptı. Ve eğer yaşlı kişi işbirliği yapmayı reddederse veya şüphelenirse… Kazalar oluyor. Tekne kazaları, düşmeler, aşırı dozda ilaçlar. Her zaman trajik, her zaman makul bir şekilde tesadüfi ve aile için her zaman maddi olarak uygun.” Bu sadece benim paramla ilgili değildi. Savunmasız yaşlıları hedef alan sistematik bir operasyonla ilgiliydi. “Başka bir şey daha var,” dedi Danny nazikçe. “Bebek hakkında. Biyolojik anne, Sarah Collins adında on yedi yaşında bir kaçaktı. Aile yok. Miranda Torres onu bir sığınakta buldu ve ona elli bin dolar teklif etti. Tıbbi kayıtlara göre, doğum sırasında ‘komplikasyonlardan’ öldü. Ama Whitmore’da bir hemşireyle konuştum. Sağlıklı bir kız, doğum yaptığı güne kadar normal bir hamilelik.” İma havada duman gibi asılı kaldı. “Onu öldürdüler,” dedim. “Sanırım öyle,” diye yanıtladı Danny. “Kanıtlayabileceğim şey, oğlunuz ve gelininizin, paraları için yaşlıları sistematik olarak öldüren bir suç örgütünün parçası olduğudur. Ve yarın sabah, varlıklarınızın yasal transferini sonuçlandırmak için Miranda Torres ile görüşüyorlar.” Arkama yaslanıp aklım yarışıyordu. “O zaman sanırım,” dedim, Bayan Chen’den Jake’e ve Danny’ye bakarak, “Margaret Harrison’ın ölümden dirilme zamanı geldi.” Ölümden dönüşünüzü planlamanın en zor yanı, hangi kitlenin şoku ilk önce alacağına karar vermektir. Stratejik musallat olmayı seçtim. Ertesi sabah, David, Vanessa ve Miranda Torres şehir merkezindeki toplantılarındayken, eski evimin ön verandasında durdum ve kapı zilini çaldım. Carol Peterson adında bir kadın olan özel hemşire, elinde bir biberonla kapıyı açtı. “Merhaba Carol,” dedim. “Benim adım Margaret Harrison. Torunuma baktığına inanıyorum.” Yüzünden kan boşaldı. Haberleri görmüştü. “Sen… Sen öldün.” “Evet, bunun hakkında okuyorum. Tamamen doğru olmasa da büyüleyici bir hikaye.” Nazikçe gülümsedim. “İçeri girebilir miyim? Bence konuşmamız gerekiyor.” Carol’a her şeyi gösterdim. Fotoğraflar, belgeler, Miranda’nın suç operasyonunun kanıtları. Ona gerçek anne Sarah Collins’ten bahsettim. Carol şimdi ağlıyor, bebeğe yeni bir anlayışla bakıyordu. “O bir yetim.” “Evet,” dedim. “Ve onun gerçeği bilerek büyüdüğünden emin olmak için yardımına ihtiyacım var.” Carol ile konuşurken, bir haberci Miranda Torres’in ofisine basit bir not iletti:
