Sırtımdan aşağı süzülen soğuk su, serin sabah havasının yaratabileceğinden daha derin bir ürpertiye sebep oldu. Kayınvalidem, yüzünde kendini beğenmiş bir ifadeyle, sanki bu aşağılama eylemi yalnızca haklı değil, aynı vakitte gerekliymiş gibi orada duruyordu. Topuklarının üstünde dönüp odadan çıktı ve beni sırılsıklam ve şaşkın bir durumda bıraktı. O ilk anlarda, buz gibi su reaksiyon verme yeteneğimi dondurmuş gibiydi. Titreyerek orada oturdum, az evvelce olanları anlamaya çalışıyordum. Düşüncelerim inanmazlık, hiddet ve taşmak üzere olan bir hiddetnin karmaşasıydı. Alt kattaki mutfakta, az evvelce yaşanan kaostan habersiz kocamın sesini duyabiliyordum. Annesinin davranışlarından dehşete düşeceğini biliyordum ama bundan sonra nasıl savunmaya devam edebilirdi ki?Go’rsele ilerleyn devamı sıonrakı sayfada..
