Binaların üzerinden geçerken ne düşünürsün?
“Yazık, bu insanlar ne kadar çok zorlukla karşı karşıya kalacaklarını bilmeden huzur içinde uyumaktadırlar,” derim.
Gündüzleri niçin dışarı çıkmazsın?
“Çünkü insanlar, kendi kendilerine yaptıkları zulmün ağırlığından dolayı dışarı çıkmak istemem,” derim.
Öterken ne söylersin?
“Ey gafiller! Ahiret yolculuğunuz için hazırlığınızı yapın!” derim ve “Subhane Hâliku’n-Nur” diyerek zikirde bulunurum.
Bu sözler üzerine Süleyman (a.s) şöyle dedi:
