Bir zamanlar büyük bir medresede hafızlık yapan genç bir kız vardı. Herkes onun güzel sesini, Kur’an’ı tertemiz okumasını överdi. Hocaları, “Sen ileride büyük bir âlim olacaksın.” diye umut beslerdi.
Ama genç kızın bir imtihanı vardı: Annesine karşı sabırsız ve isyankârdı. Annesi ona “Kızım, namazını geciktirme, sabırlı ol.” dediğinde ters cevap verir, bazen yüksek sesle konuşmaktan çekinmezdi. Kur’an’a gösterdiği hürmeti annesine göstermiyordu.DEVAMI DİĞER SAYAFDA
