1. Haberler
  2. Gündem
  3. Ama içimde hâlâ bir yara var İBRETLİK HİKAYE

Ama içimde hâlâ bir yara var İBRETLİK HİKAYE

Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Bir sabah banyoda düşmüşüm, belim tutuldu. Seslendim. Gelmedi. Yere uzanmış beklerken suyu kesti. Sadece susmadım, üşüdüm de. “Ben hizmetçi miyim sana?” dedi sonra, suratımın ortasına bir tas yoğurt fırlatarak.

Her akşam yemeği sobanın yanına koyar, ama bana soğuk tabağı verir. Çay içmek istesem, “muslukta su var” der. Elbiselerimi yıkamaz, “Ne de olsa yaşlısın, kim bakacak?” diye güler. Ben utanırım, o alay eder.

Dün gece, yatağa gitmek için yukarı çıktım. Merdivene su dökmüş. Ayağım kaydı, sırt üstü düştüm. Bağırdım, seslenmedim bile. Bilsin istemedim hâlimi…

Ama bu sabah bir şey değişti…

Zeynep, elinde sopayla odama girdi.

“Bu evde senin paşa keyfine göre yaşama devrin bitti!” dedi.

O anda… kapıdan bir ses geldi.

“Zeynep… Ne yaptın sen?”

Ben başımı bile kaldıramadım.

Sadece Zeynep’in yüzünün beti benzi attı.

Ve dış kapı… yavaşça kapandı.

Devamı diğer sayfadan okuyabilirsiniz

Ama içimde hâlâ bir yara var İBRETLİK HİKAYE
Yorum Yap

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Giriş Yap

Gündem Haberler ayrıcalıklarından yararlanmak için giriş yapabilir veya hesap oluşturabilirsiniz.